Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 13 maja 2015 r. 
(II SA/Gd 810/14 wskazał, iż: „W orzecznictwie Naczelnego Sądu 
Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych podkreśla się 
konsekwentnie, że operat szacunkowy ma walor opinii biegłego,

 o jakiej mowa w art. 84 § 1 k.p.a., dlatego też ocena wartości dowodowej tej opinii, jej 
wiarygodności i przydatności dla rozstrzygnięcia sprawy, należy do 
obowiązków organu orzekającego w sprawie. Na organie spoczywa obowiązek 
dokładnego wyjaśnienia sprawy (art. 7 k.p.a.) oraz podjęcia niezbędnych 
działań dla prawidłowego ustalenia wartości nieruchomości i należnej 
opłaty. Organ administracji ma obowiązek również ocenić - na podstawie 
art. 80 k.p.a. - dowodową wartość złożonego operatu szacunkowego. Organ 
nie może się ograniczyć do powołania się w decyzji na konkluzję zawartą 
w opinii rzeczoznawcy, lecz obowiązany jest sprawdzić czy opinia szacunkowa 
jest logiczna, zupełna i wiarygodna. Wprawdzie organ administracyjny nie 
powinien wkraczać w merytoryczną zasadność opinii rzeczoznawcy 
majątkowego, ponieważ nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które 
posiada jedynie biegły, jednak powinien dokonać oceny operatu pod względem 
formalnym, tzn. zbadać, czy został on wykonany i sporządzony przez 
uprawnioną osobę, czy zawiera wymagane przepisami elementy, czy nie zawiera 
niejasności, pomyłek, braków, które powinny być uzupełnione, aby 
dokument ten miał wartość dowodową. W tym zakresie organ ma więc prawo 
zbadać, czy przedłożona mu opinia jest zupełna, logiczna i wiarygodna 
(por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 
października 2007 r., sygn. II SA/Łd 802/07, wyrok Wojewódzkiego Sądu 
Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2011 r. sygn. I SA/Wa 
1630/11, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, 
http://orzeczenia.nsa.gov.pl). W przypadku istniejących wątpliwości lub 
niejasności organ może żądać wyjaśnień od biegłego lub uzupełnienia 
wyceny (por. również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 
stycznia 2012 r., sygn. I OSK 2085/11, Baza Orzeczeń LEX nr 1120654).”
(źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/984B984FF9)